Υποσχέσου μου να μην κλαις.

Όταν αυτό το βιβλίο βρήκε τη θέση του στην βιβλιοθήκη μου , ήταν μόνο ένα βιβλίο της Roxane Marie Galliez, με την μαγευτική εικονογράφηση του Eric Puybaret. Το έχω διαβάσει αρκετές φορές όμως δίσταζα να γράψω για αυτό. Δίσταζα να γράψω αυτές τις λέξεις που ξεγυμνώνουν την ψυχή μου. Γιατί ο πόνος της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου ριζώνει μέσα σου. Όσο και να μιλήσεις για αυτόν, όσο και να κλάψεις.. είναι κομμάτι σου.

Όσο για μένα, έχω αφήσει την ψυχή μου στον άνεμο.
Νοιώθω πιο ελαφρύς τώρα.Μπορώ να ταξιδεύω κάθε στιγμή,
να έρχομαι, να φεύγω -είναι τόσο διασκεδαστικό!

Μια σειρά μεγαλειωδών εικόνων ζωγραφικής από τον σπουδαίο για μένα Eric Puybaret, συγγραφέα και εικονογράφο της υπέροχης ιστορίας του Φεγγαροσκεπαστή, αφηγείται ένα συγκινητικό  αποχαιρετισμό από τον παππού προς τον εγγονό του. Κάθε σελίδα, μια ιστορία, ένα αντίο και μια υπόσχεση ότι όλα θα πάνε καλά. Ένας γλυκός αποχαιρετισμός του παππού για να απαλύνει τον πόνο του εγγονού -και της εγγονής-. Ο άνεμος θα χαϊδεύει για πάντα τα μαλλιά του μικρού αγοριού. Είναι η αισιοδοξία που σου χαρίζει αυτός που φεύγει, γιατί σε αγάπησε και η αγάπη είναι κινητήριος δύναμη.

Πες μου παππού, τώρα ποιος θα ποτίζει τον κήπο, ποιος θα φέρνει ζαχαρωτά στο σπίτι, πότε θα ξανακούσω το γέλιο σου;

Υποσχέσου μου να σκέφτεσαι πότε πότε το γέλιο μου..
αυτό θα με κάνει ευτυχισμένο. 

Αυτό το βιβλίο είναι όντως μια χούφτα.. αθάνατων σπόρων -όπως γράφει το οπισθόφυλλο του. Είναι από αυτά τα βιβλία που απλά θέλεις να τα ξαναδιαβάσεις γιατί έρχεσαι πιο κοντά σε αυτά που είσαι και στον εσωτερικό σου κόσμο. Το βιβλίο Άφησα την ψυχή μου στον άνεμο, κέρδισε μια περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη μου μαζί με πολλά άλλα διαμάντια παιδικής λογοτεχνίας.

Το ερώτημα λοιπόν είναι.. μπορείς να διαβάσεις ένα τέτοιο βιβλίο σε ένα παιδί; Έχω δουλέψει σε παιδικό βιβλιοπωλείο. Μου έχουν ζητήσει βιβλία για το πένθος και σίγουρα θα το σύστηνα. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι τα βιβλία δεν είναι μόνο μια ανάγνωση. Έτσι αυτό το βιβλίο θα το ξεφυλλίσεις με το μικρό παιδί σου, θα το αφήσεις να σχολιάσει τις εικόνες και να βρει την αχνή μορφή του παππού στην ακουαρέλα του Puybaret και αν πιστεύεις ότι είναι έτοιμο μπορείς να του διαβάσεις και το κείμενο.

Κι όταν το ελαφρύ αεράκι θα διασκεδάζει στα μαλλιά σου,
να σκέφτεσαι, αν θέλεις, τον παππού σου
που του άρεσαν τόσο α αστεία
και που θα σε αγαπά παντοτινά.

Σε ευχαριστώ παππού, μου λείπεις.