Γίνομαι καλύτερος… με παραμύθια που σκίζουν

Πρόσφατα συνάντησα την συγγραφέα
κ. Κατερίνα Μουρίκη.
Αυτό που μπορώ να πω ότι με έκανε να θέλω
να διαβάσω όλα της τα βιβλία! Ήδη έχω ξεκινήσει
”Το ξεχασμένο συρτάρι”..
Σήμερα όμως ρίξτε μια ματιά στο βιβλίο της
Γίνομαι καλύτερος… με παραμύθια που σκίζουν!
Ένα βιβλίο με τρία έμμετρα παραμύθια
για παιδιά προ- και πρωτο- σχολικής ηλικίας.
Η δειλία και ο φόβος
Η έλλειψη κοινωνικότητας
Η άρνηση του σχολείου
Κι όμως.. παρότι τα θέματα του βιβλίου
είναι τόσο σοβαρά και αξιοπρόσεκτα,
παρουσιάζονται από την συγγραφέα με ευφάνταστο
 και κεφάτο τρόπο. Ιδανικό για μικρούς αναγνώστες
καθώς το κείμενο είναι πολύ ζωηρό
και τους κρατά σε εγρήγορση. Είναι ευρηματικό!
Οι ήρωες είναι το σύννεφο Ζουμπάλα,
ο Μένιος ο στριμμένος και ο Τέλης ο τεμπέλης.
Άραγε πως ξεπερνάμε τους φόβους
και τις ανασφάλειες μας;
Πρώτα μαθαίνουμε για αυτούς!
Τρία κεφάτα παραμύθια
που ‘χαν τη ζημιά συνήθεια
στριμωχτήκαν σε μία τσέπη
μα η δασκάλα μας τα βλέπει.

Ο Τέλης παίζει με μια μπάλα
που την πήρε απʼ την Ζουμπάλα.
Σπρώχνει ο Μένιος να χωρέσει
κι η τσέπη άνοιξε στη μέση!

Η δασκάλα μας τους παίρνει
και στην τάξη μας τους φέρνει.
Τρία παραμύθια φτιάχνει
Και καλύτερους τους κάνει!

Το βιβλίο προτείνεται ανεπιφύλακτα σε γονείς
για να παραμυθοπαίξουν με τα παιδιά τους
και βεβαίως σε εκπαιδευτικούς
αφού μπορεί να γίνει θεατρικό παιχνίδι
και αφορμή για κουβέντα.
Την εικονογράφηση έχει κάνει η Ίρις Σαμαρτζή.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάπλαση.
Η Κατερίνα Μουρική άρχισε να γράφει
από μικρή ηλικία και έργα της είχαν φιλοξενηθεί

στις σελίδες του περιοδικού «Διάπλασις των παίδων», με το ψευδώνυμο «Μέλισσα», στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Όμως ποτέ δεν είχε σκεφθεί ότι κάποια μέρα ίσως γινόταν συγγραφέας. Αυτό έγινε σχεδόν ξαφνικά ενώ εργαζόταν στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Κάποια συνάδελφός της έτυχε να διαβάσει ένα από τα παραμύθια που σκάρωνε όταν έπαιζε με τα δύο μικρά παιδιά της. Της πρότεινε τότε να λάβει μέρος στον ετήσιο διαγωνισμό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και μετά από πολλούς δισταγμούς έστειλε ένα από τα παραμύθια της με το «διαπλασικό» ψευδώνυμο «Μέλισσα». Το έργο πήρε έπαινο από την Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά και σε λίγους μήνες εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «Χαρταετός».
Τα παρακάτω ήρθαν σχεδόν μόνα τους.
Βέβαια εδώ η έκφραση «σχεδόν μόνα» κρύβει αρκετή δουλειά κι άλλη τόση αγάπη γι αυτό
που κάνει κάποιος, αν θέλει.
Διαβάστε περισσότερα
στην ιστοσελίδα της συγγραφέως.
Αν σας άρεσε, μοιραστείτε το,
με αυτό που αγαπάτε!
 




Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *