Η Μαργαρίτα είναι ένα πολύ ευαίσθητο κορίτσι στα 17.
Περνάει την εφηβεία της και μαζί όλες τις περιπέτειες της.
Περίμενε ότι η ζωή θα ήταν πιο διαφορετική..
πιο χαμογελαστή.
Αποφασίζει να κρατήσει ημερολόγιο
ώστε να εμπιστευτεί τις σκέψεις της.
Το ημερολόγιο είναι σε μορφή επιστολών
που απευθύνονται σε ένα νεαρό.
Αυτός ο νεαρός όμως είχε για λίγο καιρό
την ιδιότητα του καθηγητή της στο σχολείο.
Περνάει την εφηβεία της και μαζί όλες τις περιπέτειες της.
Περίμενε ότι η ζωή θα ήταν πιο διαφορετική..
πιο χαμογελαστή.
Αποφασίζει να κρατήσει ημερολόγιο
ώστε να εμπιστευτεί τις σκέψεις της.
Το ημερολόγιο είναι σε μορφή επιστολών
που απευθύνονται σε ένα νεαρό.
Αυτός ο νεαρός όμως είχε για λίγο καιρό
την ιδιότητα του καθηγητή της στο σχολείο.
”…Τώρα όμως όλα είναι διαφορετικά, άλλοτε τρέχουν εξωφρενικά γρήγορα, άλλοτε κυλούν νωχελικά, υπερβολικά αργά… Σ’ αυτό το ρυθμό γίνομαι απαισιόδοξη, ακόμα και γκρινιάρα γίνομαι. Δε βλέπω τίποτε καλό, τίποτε θετικό στη ζωή μου. Και ξέρω βέβαια πως είμαι άδικη. Γιατί, αν ψάξει κανείς, είναι σίγουρο ότι θα βρει πολλά για να χαρεί. Φαίνεται πως… βαριέμαι να ψάξω, μπορεί ακόμα σε μένα να συμβαίνει κάτι παράξενο. Να βρήκαν την ψυχή μου η λύπη κι η χαρά για να παίξουν το κυνηγητό τους – και τρέχουν πολύ γρήγορα αυτές οι δυο… Ίσως όμως έτσι να συμβαίνει και σε άλλα κορίτσια της ηλικίας μου…”
Όταν διάβασα αυτό το βιβλίο ήμουν γύρω στα 14.
Στην εφηβεία τότε, το διάβασα σε ένα βράδυ.
Μου έδινε την αίσθηση ότι διάβαζα αληθινές επιστολές.
Τώρα που το ξαναδιαβάζω σκέφτομαι ότι οι έφηβες
πια είναι πιο τολμηρές.
Δεν είναι όπως η Μαργαρίτα.
πια είναι πιο τολμηρές.
Δεν είναι όπως η Μαργαρίτα.
Το βιβλίο γράφτηκε από τη συγγραφέα Νένα Κοκκινάκη
το 1993.Ίσως η Μαργαρίτα του 2012 να μην ήταν έτσι.
Θα ήταν πιο θρασύς μάλλον..
Για ρομαντικές έφηβες λοιπόν…
το 1993.Ίσως η Μαργαρίτα του 2012 να μην ήταν έτσι.
Θα ήταν πιο θρασύς μάλλον..
Για ρομαντικές έφηβες λοιπόν…
Αν σας άρεσε, μοιραστείτε το
με αυτούς που αγαπάτε!
με αυτούς που αγαπάτε!