“..Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα κλουβί.

Ένα κλουβί σαν όλα τ’ άλλα κλουβιά, με μια διαφορά:
μέσα του δεν ζούσε ούτε καναρίνι ούτε καρδερίνα ούτε παπαγαλάκι, ούτε άλλο κανένα πουλί.

Ήταν ένα κλουβί άδειο…

«Συμφορά μου», σκεφτόταν.
«Ένα άδειο κλουβί είναι ένα κλουβί που έχει χάσει όλη του την… κλουβοσύνη!
Ένα άδειο κλουβί πώς να ’ναι ο εαυτός του; Πώς να ’ναι ευτυχισμένο;»

Και, μια μέρα, αποφάσισε να πάει να βρει την τύχη του…”

Έτσι λοιπόν, ένα κλουβί, περίπου σαν τα άλλα, που είχε ποτίστρα και ταΐστρα και ένα κλαδάκι για κούνια, αλλά ήταν άδειο. Υπήρχαν τόσα κλουβιά στον κόσμο, που είχαν μέσα τους πουλιά, όμως αυτό ήταν άδειο και δυστυχισμένο. Πήρε την μεγάλη απόφαση και ξεκίνησε το ταξίδι του, για να βρει το πουλί που θα φιλοξενήσει στα κάγκελα του. Όμως, άραγε, υπάρχει κάποιο πουλί που να θέλει να χάσει την ελευθερία του. “Δεν θα πεινάς, θα έχεις νερό και την ασφάλεια σου” έλεγε στα πουλιά που συναντούσε, όμως αυτά δεν ήθελαν να μπουν στο άδειο κλουβί!

Το κλουβί είναι καθρέφτισμα. Είναι το σύμβολο της ελεύθερης βούλησης και των δεσμών που επιλέγουμε. Έχετε σκεφτεί ποια είναι τα δικά σας δεσμά και ποια είναι η δική σας ματαιοδοξία; Τι θα μπορούσε να είναι η υψηλότερη φιλοδοξία στη ζωή μας;  Θα μπορούσαμε να έχουμε παράλληλα μια φυλακή μέσα μας αλλά και να έχουμε και ένα όμορφο πουλί; Θα μπορούσε η φυλακή να γίνει φωλιά;

Η αναζήτησή σας φαίνεται απλή; Ωστόσο, η ιστορία ανακαλύπτει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως πάντα πίστευε το μικρό κλουβί και ότι αυτό που ήθελε τόσο πολύ δεν ήταν πλέον ο λόγος του για ύπαρξη. Είναι μοναδικό να σκεφτόμαστε μια επανάσταση που θα μπορούσε να αρχίσει σε ένα μικρό κλουβί.  Το βιβλίο αυτό ενισχύει θέματα όπως η ταυτότητα και η ελευθερία του ατόμου και των ιδεών.

Μερικές φορές, πιάνεις στα χέρια σου ένα βιβλίο παιδικής λογοτεχνίας και αναρωτιέσαι “είναι αυτό για παιδιά;” Η ερώτηση όμως δεν είναι ειρωνική. Αντιθέτως προσδίδει τιμή για ένα παιδικό βιβλίο, στο συγγραφέα του και στον εικονογράφο του βεβαίως! Είναι εξαιρετικής σημασίας, όταν από το έργο που κρατάς στα χέρια σου, αποκαλύπτεται μπροστά σου (στον ενήλικα γονιό που οφείλει να το έχει διαβάσει πρώτος!) και το παιδί σου, κάτι που μοιάζει με τα μυστικά του κόσμου!

Το κείμενο είναι αλήθεια υποβλητικό. Η ιστορία ξεκινά με μια παιχνιδιάρικη διάθεση, γίνεται λιγάκι πιο σοβαρή χωρίς όμως να γίνεται βαριά για ένα παιδί. Οι διάλογοι του κλουβιού με τα πουλιά δίνουν πολύ υλικό για να συζητήσεις για το παιδί σου και ζωηρεύει την αφήγηση. Οι ρόλοι που εμφανίζονται είναι πολλοί και διαφορετικοί. Είμαι σίγουρη ότι θα εμπνεύσει πολλούς μικρούς και μεγάλους.
Η εικονογράφηση είναι εξαιρετική με ξυλομπογιές, που απεικονίζουν απίστευτα τοπία. Πολλές λεπτομέρειες απεικονίζονται στις σελίδες, που για τα μάτια ενός παιδιού και ενός ευαίσθητου ενήλικα είναι ένας ολόκληρος κόσμος.

Το βιβλίο της Ροδούλας Παππά (βραβεύτηκε με το Κρατικό βραβείο παιδικής λογοτεχνίας (2013) για το βιβλίο της Το παιδί που στο κεφάλι του φύτρωσε ένα δέντρο, εκδόσεις Νεφέλη) , με την εικονογράφηση της Celia Chauffrey, κυκλοφόρησε το 2014 από τις εκδόσεις Νεφέλη και ανήκει στη σειρά «Τσαλαπετεινός» .
Διαβάστε εδώ ένα απόσπασμα.  Απευθύνεται σε παιδιά άνω των 4 ετών.  Τα βιβλία του «Τσαλαπετεινού» παράγονται στην Ελλάδα, με χαρτί από βιώσιμα δάση και οικολογικό μελάνι. Σέβονται την υγεία των παιδιών, με προδιαγραφές που ξεπερνούν εκείνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πανέμορφες εικόνες του άρθρου, δανείστηκαν από το bibliomagia.de και το tsalapeteinos.com Καλή ανάγνωση!