Μικρόκοσμος

Μικρόκοσμος…
αυτός που ζούμε και ακόμη παραπέρα.
Η Σβέλτα ζει σε μια κοινωνία
όπου ο καθένας έχει ένα προδιαγεγραμμένο ρόλο.
Από τη γέννηση του είναι
βέβαιο με τι θα ασχοληθεί
και αυτό δεν μπορεί να το αλλάξει.
Είναι όλα τόσο καλά στημένα
σε αυτή
τη κοινωνία που κανένας
δεν ενδιαφέρεται
να τα αλλάξει,
επειδή δεν πιστεύει ότι
μπορεί να τα αλλάξει.
Η Σβέλτα ζει σε μια κοινωνία
όπου επι αιώνες γίνονται πόλεμοι για την
επικράτηση του πιο ισχυρού.
Κυρίως για την επιβίωση.
Οι επιπτώσεις θλιβερές, πόνος, σκοτάδι,
μονοτονία, στη δαιδαλώδη πολιτεία.
Κι ας είναι η πρώτη μέρα της άνοιξης,
ένας καινούργιος πόλεμος ξεκινά!
Η Σβέλτα θα λάβει ένα παράξενο μήνυμα.
Δεν ξέρει όμως πώς να το ερμηνεύσει.
Ο Μόμο είναι ένας αιχμάλωτος,
ενός παλαιότερου πολέμου,
κοντά του η Σβέλτα θα βρει ορισμένες
απαντήσεις στα ερωτήματα της.
Από την άλλη ο Μπρουμίλντο, ένας σκληρός φρούραρχος
και η Ερμιόνη, η εργοδηγός προσπαθούν να
την επαναφέρουν στον ”ίσιο δρόμο”.
Ο Μίλτον ανήκει στον έξω κόσμο,
ίσως καταφέρει να της συμπαρασταθεί
μέχρι να βρει τον Ασμάρ, τον αποστολέα του μηνύματος.
Ένα μυθιστόρημα αντιπολεμικό,
με πολιτικό ύφος, που απευθύνεται
κυρίως σε εφήβους από 13 ετών.
Ηρωϊδα του είναι η Σβέλτα,
η οποία είναι ένα… μυρμήγκι!
Η δαιδαλώδης, εσωστρεφής κοινωνία
 στην οποία ζει είναι μια υπόγεια μυρμηγκοφωλιά.
Πουθενά στο κείμενο δεν αναφέρεται
η λέξη μυρμήγκι, μυρμηγκοφωλιά,
έντομο ή έστω ζώο.
Οι ενδείξεις μας οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα,
καθώς η Σβέλτα σε ένα περιστατικό
που είχε σχέση με τον πόλεμο χάνει
το ένα από τα έξι της πόδια.
Οι υπόλοιποι την αποκαλούν κοροϊδευτικά
”τραμπάλα” ή ”Μείον ένα”.
Γίνεται αναφορά επίσης στις κεραίες της
που είναι πομπός και δέκτης μηνυμάτων.
Παρακολουθούμε την αγωνιώδη προσπάθεια
της Σβέλτας να βρει τον αποστολέα
των μηνυμάτων αλλά και να
απελευθερωθεί από τα ”καθώς πρέπει”
δεσμά της κοινωνικής τάξης.
Ξεχνάμε εντελώς ότι πρόκειται
για ένα μυρμήγκι, που ζει σε μια
υπόγεια μυρμηγκοφωλιά.
Ο συγγραφέας Γιώργος Κ. Παναγιωτάκης
καταφέρνει να μας παρασύρει
στον κόσμο των ηρώων χωρίς να μας
απασχολεί καθόλου ότι πρόκειται για μυρμήγκια.
Επίσης, γίνεται μια ολοκληρωμένη
παρουσίαση της οργάνωσης
της κοινωνίας αυτών των πλασμάτων,
σε επίπεδο επιβιώσης και επικοινωνίας.
Με πολύ δράση και φαντασία,
πολύ όμορφη πλοκή και ενδιαφέρουσες πτυχές
παρακολουθούμε τα γεγονότα μέχρι το τέλος.
Κάπου είχα διαβάσει ότι τα μυρμήγκια

είναι τα μόνα όντα στη Γη, πέρα από τον
άνθρωπο, που κάνουν πολέμους.

Οι συγκρίσεις με το δικό μας κόσμο
είναι αναπόφευκτες.
Ο κόσμος μας.. που μοιάζει σαν να μην μπορεί
να αλλάξει αλλά που είναι βέβαιο
ότι χωρίς αλλαγή θα έρθει η φθορά.
Επέλεξα για σας ένα απόσπασμα από το βιβλίο
”…. Η πόλη αυτή υπάρχει για να μας προστατεύει.
Και όλοι εμείς υπάρχουμε για να της δίνουμε τη δυνατότητα
να το κάνει. Αυτή είναι η ζωή μας και δεν υπάρχει
τίποτα άλλο πέρα από αυτήν. Όποιος αποζητά περισσότερα
θέτει σε κίνδυνο τον εαυτό του, τους συμπολίτες του,
μα κι εμένα τη βασίλισσα και μητέρα σας.
Σύνελθε λοιπόν κορίτσι με τα πέντε πόδια.
Ο δρόμος που έχεις πάρει είναι στραβός.
Θεόστραβος!….”
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2011,
από τις εκδόσεις Κέδρος.
Μπορείτε να διαβάσετε μια πολύ ενδιαφέρουσα
συνέντευξη του συγγραφέα στο tvxs.gr
Καλή ανάγνωση!
 
 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *