Παραμυθοτεχνίτες: Συγγραφέας Μάνος Κοντολέων

Σε ένα από τα blog που διατηρεί
ο Μάνος Κοντολέων γράφει..
‘‘όλα όσα θέλω να γνωρίζετε σχετικά με μένα’’
και ακολουθεί ένα
λιτό βιογραφικό του σημείωμα.
 
Διαβάζοντας για αυτόν,
αυτή η φράση μου κέρδισε τον σεβασμό.
Ίσως γιατί πιστεύω ότι αν θέλεις
να γνωρίσεις ένα συγγραφέα,
τότε πρέπει να διαβάσεις τη βιβλιογραφία του.
Αν θέλετε να μάθετε λίγα πράγματα για τη ζωή του,
τότε να ξέρετε ότι ο 
Μάνος Κοντολέων γεννήθηκε
το 1946 στην Αθήνα. Οι γονείς του κατάγονταν
από τη Σμύρνη της Μικράς Ασίας.
Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
αλλά ασχολείται με τη λογοτεχνία από τα παιδικά του χρόνια δημοσιεύοντας κείμενά του στο περιοδικό
«Διάπλαση των Παίδων».



Το πρώτο του βιβλίο που κυκλοφόρησε
το 1981, ήταν το
”Ένα κι ένα κάνουν όσα θες”.
Ένα μυθιστόρημα για ενήλικες που έγραψε
μαζί με την Τιτίνα Δανέλλη.
Ο ”Εέ από τ’ άστρα” , ήταν το πρώτο του βιβλίο
για παιδιά, το οποίο κέρδισε το
Βραβείο Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

[…Όταν είμαι -ή θέλω να είμαι- αισιόδοξος,
τότε γράφω για παιδιά…
Όταν ονειρεύομαι μια επανάσταση,
τότε γράφω για τους εφήβους…
Όταν φοβάμαι, τότε είναι που γράφω για τους ενήλικες…
Κι όμως, τελικά…


Τίποτε από εμένα δε φαίνεται..] Μ.Κοντολέων
 Έχει συμμετάσχει σε πολλούς φορείς
και από διάφορες θέσεις έχει προσφέρει
στη παιδική και νεανική λογοτεχνία.
Έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ. του ΕΚΕΒΙ, της Εταιρείας Συγγραφέων και του Ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ.

Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.
Είναι πολυγραφότατος. Γράφει μυθιστορήματα, διηγήματα, ιστορίες και παραμύθια για παιδιά.
Ζει στην Κηφισιά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα ”μεταναστεύει” στον Άγιο Λαυρέντιο,
ένα γραφικό χωριό του Πηλίου.

Σε μια από τις συνεντεύξεις
που έχει δώσει αναφέρει
…Η επικοινωνία με ένα παιδί σε τίποτε δεν μοιάζει
 με την προσπάθεια να φορέσεις ένα παπούτσι σε νούμερο
που φορά ένας δεκάχρονος. Κρατάς την δική σου γνώση
και αφού θέλεις να επικοινωνήσεις με ένα παιδί
και να μοιραστείς μαζί του τόσο τη δική σου εμπειρία όσο και τη δική του,
δεν έχεις παρά να σκύψεις, να φτάσεις στο ύψος του και να το ακούσεις
την ίδια ώρα που κι αυτό θα ακούει εσένα.
Γράφω για παιδιά ή για εφήβους, γιατί εξακολουθώ να ακούω
το παιδί και τον έφηβο που κάποτε υπήρξα εγώ…
(πηγή εδώ)
Γιατί γράφει ο Μάνος Κοντολέων;
Με ρωτάτε στην ουσία γιατί γράφω. Έχω κάμποσες απαντήσεις να σας δώσω:
Γιατί μου αρέσει να επικοινωνώ με τους άλλους.
Γιατί μου αρέσει να δημιουργώ κάτι που πριν εγώ το φτιάξω δεν υπήρχε.
Γιατί θέλω να συμβάλω στην καλυτέρευση του κόσμου.
Γιατί μου αρέσει να εξασκώ την εξουσία του γραπτού λόγου.
Γιατί θέλω να είμαι αναγνωρίσιμος.
Γιατί δεν θέλω να κρατώ κρυφές τις εμμονές μου.
Γιατί κάποια στιγμή, έτσι ανέμελα ξεκίνησα να γράφω
και τώρα πια δεν ξέρω κάτι άλλο να κάνω…
Επιλέξτε εσείς μια ή περισσότερες από αυτές τις απαντήσεις. Ίσως και όλες.
(Πηγή εδώ)
Σε άλλη συνέντευξη
Τι θα απαντούσε σ’ ένα παιδί
που θα τον ρωτούσε:
” για ποιό ιδανικό αξίζει να αγωνίζεται κάποιος σήμερα”;
Για το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να έχει μια ταυτότητα
που θα του την αναγνωρίζουν
οι άλλοι.
(πηγή εδώ)
Μπορείτε να διαβάσετε συνεντεύξεις του,
κείμενα και απόψεις του στο blog του.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που ο Μάνος Κοντολέων
αποδέχτηκε την πρόταση μου να απαντήσει
σε πέντε ερωτήσεις του Παραμυθητή.
Οι ερωτήσεις είναι 1. Αν δεν ήμουν συγγραφέας θα ήμουν…
2. Η πιο ωραία λέξη είναι …
3. Το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσε
να μου δώσει κανείς είναι..
4. Το πιο ωραίο μέρος που έχω βρεθεί είναι…
5. Αυτό που πρέπει να ξέρουν όλα τα παιδιά είναι..
Νομίζω οι απαντήσεις του ήταν γεμάτες ευαισθησία.
Και η ευαισθησία δεν είναι λίγο πράγμα στη
σημερινή εποχή, που αντιμετωπίζεται σαν
αδυναμία..
 Κάποτε, σε μια εποχή και σ’ ένα μεγάλο τόπο,
ζούσανε δυο αδερφές.
Η Χρυσαφένια -αγαπημένη της μέρας και των ανθρώπων. Και η Ασημένια -αγαπημένη της νύχτας και των άλλων πλασμάτων. Αλλά αν οι άνθρωποι, τα ζώα και τα φυτά τις ξεχωρίζανε, εκείνες θέλανε να τις αγαπούνε όλοι το ίδιο.
Γι’ αυτό και ξεκίνησαν ένα ταξίδι, για να βρούνε το μέρος όπου οι μέρες θα ‘ταν σπαρμένες όνειρα κι οι νύχτες γεμάτες λάμψη. Ξεκίνησαν το ταξίδι και δημιούργησαν το θαύμα.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίο του ”Το πρώτο λουλούδι”.
Υπάρχουν κάποιες πέτρες που τις λένε πολύτιμες:
τα διαμάντια, τα μαργαριτάρια, τα σμαράγδια.
Είναι πολύτιμες γιατί είναι όμορφες, μα και σπάνιες. Όμορφα και σπάνια είναι και κάποια συναισθήματα.
Σαν κι αυτά της αγάπης, της προσφοράς και του έρωτα.
Και υπάρχουν κάποια παραμύθια που μιλάνε για όλα αυτά.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου του ”Πολύτιμα δώρα”
Ο Μάνος Κοντολέων είναι παντρεμένος
με τη μεταφράστρια και συγγραφέα
Κώστια Κοντολέων και έχουν αποκτήσει
δυο παιδιά -την Άννα και τον Δομήνικο.
 Στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του
όσο καιρό εργαζόταν ως συμβουλος
στις εκδόσεις Πατάκη, εισήγαγε και στην Ελλάδα
το είδος της λογοτεχνίας για νεαρούς
ενήλικες αναγνώστες (cross over).
 Περισσότερες πληροφορίες για το έργο του
και τη ζωή του θα βρείτε εδώ www.kontoleon.gr,
manoskontoleonbibliography.blogspot.com
,
manoskontoleon.blogspot.com και εδώ,
στο manoskontoleon2.blogspot.com
Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε
ένα βίντεο με πλούσιο φωτογραφικό υλικό
για τον συγγραφέα Μάνο Κοντολέων.

Η εργογραφία του αποτελείται από μυθιστορήματα για ενήλικες και παιδιά, θέατρο, διηγήματα και παραμύθια.
Δεν θέλω να ξεχωρίσω βιβλία του γιατί κάθε αναγνώστης,
έχει το δικό του αγαπημένο, όμως… αναζητήστε το Γεύση Πικραμύγδαλου, το Ανίσχυρος Άγγελος,
Δε με λένε Ρεγγίνα… Άλεχ με λένε, Τα σιδερένια παπούτσια, Γάντι σε ξύλινο χέρι., Τα πολύτιμα δώρα. 
Αν σας άρεσε, μοιραστείτε το,
με αυτούς που αγαπάτε!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *