Ο μικρός Ποκ μας πιάνει από το χέρι
και μας οδηγεί στα σκοτεινά βάθη της σπηλιάς,
στα σκοτεινά βάθη του χρόνου.
Δεν ζει στην εποχή μας.
Αλλά στη λίθινη εποχή.
Οι άνθρωποι κατοικούν σε σπηλιές,
κυνηγούν ζώα για να φάνε και ψάχνουν βολβούς στη γη. Παρόλα αυτά οι προϊστορικοί άνθρωποι
ζωγράφιζαν πάνω στους βράχους με μονα εργαλεία τους κάποια κούφια κόκαλα, πινέλα από το τρίχωμα ζώων
ή κλαδιά και χρώματα από διάφορα υλικά!
Τα σχέδια παριστάνουν κυρίως ζώα
αλλά και άνθρώπινες φιγούρες.
και μας οδηγεί στα σκοτεινά βάθη της σπηλιάς,
στα σκοτεινά βάθη του χρόνου.
Δεν ζει στην εποχή μας.
Αλλά στη λίθινη εποχή.
Οι άνθρωποι κατοικούν σε σπηλιές,
κυνηγούν ζώα για να φάνε και ψάχνουν βολβούς στη γη. Παρόλα αυτά οι προϊστορικοί άνθρωποι
ζωγράφιζαν πάνω στους βράχους με μονα εργαλεία τους κάποια κούφια κόκαλα, πινέλα από το τρίχωμα ζώων
ή κλαδιά και χρώματα από διάφορα υλικά!
Τα σχέδια παριστάνουν κυρίως ζώα
αλλά και άνθρώπινες φιγούρες.
Ο Ποκ είναι ακόμη παιδί δεν μπορεί
να ακολουθήσει τους άντρες στο κυνήγι.
Περνούσε το χρόνο του μέσα στη σκοτεινή σπηλιά,
αλλά κυρίως έξω στα λιβάδια, παρέα με πεταλούδες,
έντομα και αγριοκούνελα. Μια μέρα βρήκε
αγριοφράουλες στο λιβάδι.
Αργότερα η μαμά του έδειξε βαθιά μέσα στη σπηλιά,
έξι κύκλους και του είπε ότι από τη μέρα
που γεννήθηκε, τόσες φορές είχαν βγει
Περνούσε το χρόνο του μέσα στη σκοτεινή σπηλιά,
αλλά κυρίως έξω στα λιβάδια, παρέα με πεταλούδες,
έντομα και αγριοκούνελα. Μια μέρα βρήκε
αγριοφράουλες στο λιβάδι.
Αργότερα η μαμά του έδειξε βαθιά μέσα στη σπηλιά,
έξι κύκλους και του είπε ότι από τη μέρα
που γεννήθηκε, τόσες φορές είχαν βγει
αυτές οι αγριοφράουλες στο λιβάδι.
Οι έξι κύκλοι ήταν ένα ημερολόγιο!
Με ένα καρβουνάκι προσπάθησε να σχεδιάσει
Οι έξι κύκλοι ήταν ένα ημερολόγιο!
Με ένα καρβουνάκι προσπάθησε να σχεδιάσει
κι αυτός κάτι. Το μόνο που τον ενδιέφερε
ήταν να σχεδιάζει γραμμές και κύκλους
πάνω σε λείες επιφάνειες βράχων.
Ένας γέρος του έδειξε πως να φτιάχνει εργαλεία
και χρώματα ζωγραφικής.
Ο Ποκ έγινε ένας ζωγράφος των βράχων…
βρήκε αυτό που τον έκανε ευτυχισμένο!
ήταν να σχεδιάζει γραμμές και κύκλους
πάνω σε λείες επιφάνειες βράχων.
Ένας γέρος του έδειξε πως να φτιάχνει εργαλεία
και χρώματα ζωγραφικής.
Ο Ποκ έγινε ένας ζωγράφος των βράχων…
βρήκε αυτό που τον έκανε ευτυχισμένο!
Πριν μερικά χρόνια, μια νηπιαγωγός
από τη Θεσσαλονίκη, η Μαρία Πετκανοπούλου,
άρχισε να αναζητά ένα παραμύθι για τα χρώματα.
Δεν βρήκε σχεδόν τίποτα που να την ικανοποιεί.
Έτσι, αποφάσισε να χτίσει το δικό της παραμύθι,
που το τοποθέτησε στα πολύ παλιά χρόνια,
όταν οι άνθρωποι ζούσαν ακόμα σε σπηλιές.
από τη Θεσσαλονίκη, η Μαρία Πετκανοπούλου,
άρχισε να αναζητά ένα παραμύθι για τα χρώματα.
Δεν βρήκε σχεδόν τίποτα που να την ικανοποιεί.
Έτσι, αποφάσισε να χτίσει το δικό της παραμύθι,
που το τοποθέτησε στα πολύ παλιά χρόνια,
όταν οι άνθρωποι ζούσαν ακόμα σε σπηλιές.
Μα ο μικρούλης Ποκ, ο ήρωας της ιστορίας της,
δεν είχε ακόμα πρόσωπο. Τότε μια νεαρή φοιτήτρια της Σχολής Νηπιαγωγών θέλησε να τη βοηθήσει
και μαζί να αναζητήσουν τη μορφή του μικρού ζωγράφου των βράχων: ήταν η κόρη της, η Άννα Καρνή.
Μαμά και κόρη, λοιπόν, σελίδα τη σελίδα,
αφηγούνται, η καθεμιά με το δικό της
ανεπιτήδευτο τρόπο, την περιπέτεια του Ποκ.
Πρόκειται για ένα παιδικό βιβλίο για παιδιά από 6 ετών,
που δίνει αβίαστα πληροφορίες για μια μακρινή εποχή. Περιέχει ένα μέρος όπου κατατοπίζει τον αναγνώστη
για την προϊστορία. Διαβάζοντας το βιβλίο
τρία πράγματα σκέφτομαι: πρώτον πόσο σημαντική
είναι η εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου για καλλιτεχνική έκφραση, δεύτερον τα κοινωνικά στερεότυπα
και τρίτον τη σκέψη του ανθρώπου εκείνης της εποχής. Ξεχωριστό βιβλίο!
Το 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο “Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου” Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Αν σας άρεσε, μοιραστείτε το,
με αυτούς που αγαπάτε!
δεν είχε ακόμα πρόσωπο. Τότε μια νεαρή φοιτήτρια της Σχολής Νηπιαγωγών θέλησε να τη βοηθήσει
και μαζί να αναζητήσουν τη μορφή του μικρού ζωγράφου των βράχων: ήταν η κόρη της, η Άννα Καρνή.
Μαμά και κόρη, λοιπόν, σελίδα τη σελίδα,
αφηγούνται, η καθεμιά με το δικό της
ανεπιτήδευτο τρόπο, την περιπέτεια του Ποκ.
Πρόκειται για ένα παιδικό βιβλίο για παιδιά από 6 ετών,
που δίνει αβίαστα πληροφορίες για μια μακρινή εποχή. Περιέχει ένα μέρος όπου κατατοπίζει τον αναγνώστη
για την προϊστορία. Διαβάζοντας το βιβλίο
τρία πράγματα σκέφτομαι: πρώτον πόσο σημαντική
είναι η εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου για καλλιτεχνική έκφραση, δεύτερον τα κοινωνικά στερεότυπα
και τρίτον τη σκέψη του ανθρώπου εκείνης της εποχής. Ξεχωριστό βιβλίο!
Το 2011 τιμήθηκε με το Βραβείο “Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου” Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Αν σας άρεσε, μοιραστείτε το,
με αυτούς που αγαπάτε!
